Σύλλογος Γονέων // Κάτι σαν ημερολόγιο /1

Φθινόπωρο 2009 και Άνοιξη 2010
Η κατάσταση που βιώσαμε πέρσι υπήρξε ιδιαίτερα αποκαρδιωτική για εμάς ως νέοι γονείς στο σχολικό περιβάλλον.
Τα προβλήματα του σχολείου και της διαχείρισής του πολλά και πολυεπίπεδα.
Οι γονείς υποταγμένοι στο μοντέλο «δεν γίνεται τίποτα» και «κοιτάω την δουλειά μου».
Τα Δ.Σ. των Συλλόγων έθεταν στόχους ερήμην της κοινότητας, μάλιστα, ειπώθηκε από τον τότε πρόεδρο ότι «αφού εσείς δεν συμμετέχετε σε αυτά που προγραματίζουμε γιατί εμείς να ασχοληθούμε με αυτά που προτείνετε εσείς;»
Την ίδια στιγμή, από την μεριά των γονέων, μια συνηθισμένη φράση ήταν «ο Σύλλογος δεν υπάρχει».
Πέραν τούτων όμως, υπήρξαν προσπάθειες ώστε να αναζητηθεί κοινός τόπος για να ανατραπεί αυτό το τέλμα.

Σεπτέμβριος 2010
Η χρονιά ξεκίνησε με το δεδομένο των αρχαιρεσιών για τα συλλογικά όργανα των γονέων όπως το Δ.Σ. του Συλλόγου, η Ένωση Γονέων, και η Σχολική Επιτροπή.
Η αίσθηση γενικής απαξίωσης προς κάθε συλλογική οργάνωση δημιούργησε την ανησυχία σε όλους τους ευαισθητοποιημένους γονείς ότι η συμμετοχή στις εκλογικές διαδικασίες θα είναι μικρή, με κίνδυνο ακόμα και να μην είναι έγκυρες οι εκλογές.
Μέσα σε αυτό το κλίμα υπήρξε μια σειρά πρωτοβουλιών από γονείς οι οποίες υποστηρίχτηκαν από τα Δ.Σ.